ความแตกต่าง
นี่เป็นการแสดงความแตกต่างระหว่างเพจสองรุ่น
| Both sides previous revision Previous revision | Next revision Both sides next revision | ||
|
วิสุทธิมรรค_17_ปัญญาภูมินิทเทส [2020/09/26 13:17] dhamma |
วิสุทธิมรรค_17_ปัญญาภูมินิทเทส [2020/09/26 13:20] dhamma |
||
|---|---|---|---|
| บรรทัด 65: | บรรทัด 65: | ||
| <sub><fs smaller>''(หน้าที่ 130)''</fs></sub> | <sub><fs smaller>''(หน้าที่ 130)''</fs></sub> | ||
| - | '''ค้านความหมายปฏิจจสมุปบาทในลัทธิเดียรถีย์''' | + | ===ค้านปฏิจจสมุปบาทในลัทธิเดียรถีย์=== |
| เจ้าลัทธิบางพวกกล่าวกิริยาเพียงแต่ความเกิดขึ้น (เฉย ๆ ไม่มีเหตุ) ว่าเป็นปฏิจจสมุปบาท โดยนัยดังนี้ว่า "ความอิง (สิ่งต่าง ๆ) เกิดขึ้น และเกิดขึ้นอย่างถูกต้องด้วย (โดย) ไม่เกี่ยวข้องกับเหตุ เช่นความเกิดแห่งปกติ (ประพฤติ – มูลเดิม) และปุริส (อาตมัน) เป็นต้น ซึ่งเดียรถีย์กำหนดขึ้น ชื่อว่าปฏิจจสมุปบาท" คำของเจ้าลัทธินั้นไม่ชอบ เพราะอะไร ? | เจ้าลัทธิบางพวกกล่าวกิริยาเพียงแต่ความเกิดขึ้น (เฉย ๆ ไม่มีเหตุ) ว่าเป็นปฏิจจสมุปบาท โดยนัยดังนี้ว่า "ความอิง (สิ่งต่าง ๆ) เกิดขึ้น และเกิดขึ้นอย่างถูกต้องด้วย (โดย) ไม่เกี่ยวข้องกับเหตุ เช่นความเกิดแห่งปกติ (ประพฤติ – มูลเดิม) และปุริส (อาตมัน) เป็นต้น ซึ่งเดียรถีย์กำหนดขึ้น ชื่อว่าปฏิจจสมุปบาท" คำของเจ้าลัทธินั้นไม่ชอบ เพราะอะไร ? | ||
| บรรทัด 94: | บรรทัด 94: | ||
| กิริยาเพียงแต่ความเกิดขึ้นไม่เป็นปฏิจจสมุปบาท เพราะไม่เกิดความลึกซึ้งและนัย ดังกล่าวมาฉะนี้ ประการ 1 | กิริยาเพียงแต่ความเกิดขึ้นไม่เป็นปฏิจจสมุปบาท เพราะไม่เกิดความลึกซึ้งและนัย ดังกล่าวมาฉะนี้ ประการ 1 | ||
| - | ==ทุกขสูตร== | + | ==เพราะทำลายหลักภาษา== |
| - | ข้อว่า '''เพราะทำลายหลักภาษา''' สัททเภท ความว่า ก็แล '''ปฏิจจ'''ศัพท์นี้ เพราะกัตตาเสมอกัน (คือหากมีกัตตาเดียวกันกับอุปปาท) ประกอบไว้ในบุพกาล (คือใช้เป็นบุพกาลกิริยา) จึงทำความสำเร็จแห่งอรรถได้ (คือได้ความเป็นภาษา) [http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=16&siri=39 เช่นกับพากย์นี้ว่า] '''"จกฺขุญจ ปฏิจฺจรูเป จ อุปฺปชฺชติ จกฺขุวิญฺญาณํ''' จักขุวิญญาณย่อมอาศัยจักษุและรูปเกิดขึ้น" แต่ใน | + | ข้อว่า '''เพราะทำลายหลักภาษา''' (สัททเภท) ความว่า ก็แล '''ปฏิจจ'''ศัพท์นี้ เพราะกัตตาเสมอกัน (คือหากมีกัตตาเดียวกันกับอุปปาท) ประกอบไว้ในบุพกาล (คือใช้เป็นบุพกาลกิริยา) จึงทำความสำเร็จแห่งอรรถได้ (คือได้ความเป็นภาษา) [http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=16&siri=39 เช่นกับพากย์นี้ว่า] '''"จกฺขุญจ ปฏิจฺจรูเป จ อุปฺปชฺชติ จกฺขุวิญฺญาณํ''' จักขุวิญญาณย่อมอาศัยจักษุและรูปเกิดขึ้น" แต่ใน |
| <sub><fs smaller>''(หน้าที่ 132)''</fs></sub> | <sub><fs smaller>''(หน้าที่ 132)''</fs></sub> | ||